2018 Xρυσή Tομή & Αρχαίο Θέατρο Tης Επιδαύρου
Αρχαίο Θέατρο Tης Επιδαύρου
Σε μια χαράδρα, το 340 π.Χ., ο αργείος αρχιτέκτονας Πολύκλειτος ο Νεότερος έκτισε, σύμφωνα με τον Παυσανία, το θέατρο της Επιδαύρου.
Το θέατρο του Ασκληπιείου της Επιδαύρου εκφράζει στην τελειότερη μορφή της την αρχιτεκτονική εμπειρία της αρχαιότητας, στη δομή του θεατρικού χώρου.
Το μνημείο εξαίρει ήδη από την αρχαιότητα ο περιηγητής Παυσανίας για την συμμετρία και την ομορφιά του. Φέρει την τυπική διάρθρωση του Ελληνιστικού θεάτρου με τα τρία βασικά στοιχεία: Κοίλο – ορχήστρα – σκηνή.
Από όλα τα αρχαία θέατρα το θέατρο της Επιδαύρου είναι το ωραιότερο και το καλύτερα διατηρημένο. Προορισμένο για τη διασκέδαση των ασθενών είχε χωρητικότητα 13000 θεατών. Χωρίζεται σε δύο μέρη. Ένα των 21 σειρών καθισμάτων για το λαό και το κάτω, από 34 σειρές καθισμάτων, για τους ιερείς και τους άρχοντες.
Η κατασκευή των δυο διαζωμάτων στο θέατρο της Επιδαύρου (τέλος του 4ου αιώνα π.Χ.) δημιουργεί μια αίσθηση αρμονίας. Τα σκαλιά του θεάτρου έχουν χωριστεί σε δύο άνισα μέρη με τέτοιο τρόπο, που το αισθητικό αποτέλεσμα είναι ευχάριστο στο μάτι (Θεϊκή Αναλογία). Για να καταλάβουμε με ποιον τρόπο το πέτυχαν, ας δούμε
ένα θέμα από την ιστορία των μαθηματικών.
Ο χωρισμός δεν έχει γίνει με τυχαίο τρόπο.
Παρατηρούμε ότι:
, δηλαδή =
Αυτό μας δείχνει πώς οι αρχαίοι Έλληνες πέτυχαν το αισθητικό αποτέλεσμα να είναι
ευχάριστο στο μάτι. Η κατασκευή πράγματι δημιουργεί αίσθηση αρμονίας.
Ο αριθμός 1,618… 1,62 ονομάζεται λόγος της χρυσής τομής και συμβολίζεται
διεθνώς με το γράμμα φ προς τιμή του γλύπτη Φειδία. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν διαπιστώσει ότι, όπου εμφανίζεται ο λόγος της χρυσής τομής, δημιουργείται μια αίσθηση αρμονίας.
H Χρυσή Τομή (Θεϊκή Αναλογία)
Πώς μπορούμε να χωρίσουμε ένα ευθύγραμμο τμήμα σε δύο άνισα μέρη, έτσι ώστε το αποτέλεσμα που θα προκύψει από αυτόν τον χωρισμό να δημιουργεί μια αίσθηση αρμονίας;
Το πρόβλημα αυτό διατυπώνεται ως εξής:
«Να χωριστεί ένα ευθύγραμμο τμήμα AB = α + β σε δύο άνισα μέρη ΑΤ = α και ΤΒ = β, ώστε ο λόγος ολόκληρου προς το μεγαλύτερο μέρος να είναι ίσος με το λόγο του μεγαλύτερου προς το υπόλοιπο τμήμα».
Αλέξανδρος Μακρής
Μαθηματικός