Είναι η γαλήνη του τοπίου που σου μαγεύει την ψυχή; Το φώς, τα χρώματα, η αρμονία αρωμάτων και ήχων; Είναι οι συνειρμοί των αιώνων που σε κάνουν στοχαστικό; Είναι ο θεατρικός λόγος, τόσο σοφός, τόσο οικείος, που σε υποβάλλει και σε εμπνέει;…Και όμως, συμβαίνει…η αύρα του τόπου να αισθητοποιεί και μέσα σου την ομορφιά και να σε παρακινεί να την αναζητάς ως ποιότητα και νόημα ζωής σε κάθε τι ωραίο και καλό…στη Γνώση, στη ∆ημιουργία, στην Προσφορά, στην Αγάπη…

Κατερίνα Γκίκα